تلنگر محرم

این راه معرفت و عشق و ولایت را،حسین(ع) با "سر" رفته است،تو چگونه می خواهی

با غرور و بی اعتنایی و با خور و خواب و ولنگاری به انجام برسانی؟!

خدایی که عشق مقدس او حسین(ع)،با هر تنفس و دم زدن،فواره های خونش،

از زیر حلقه های زره اش به آسمان سر میکشید،چگونه از من،که نور چشم شیطانم

و همراه فواره های عُجب و غرور،پذیرایی می کند؟و چگونه مرا به ضیافت خویش می خواند؟!...

"الهی قدر تکرر وقوفی لضیافتک فلا تحرمنی ما وعدت المتعرضین لمسالتک"⁽¹⁾

خدایا!من برای ضیافت و مهمانی تو مکرر ایستاده ام؛تو  محرومم مخواه که تو متعرض سوال و

طلب را محروم نمی کنی....(عین.صاد)

 بر مشامم بوی اسپند محرم می رسد...

1.مفاتیح الجنان،دعای بعد از زیارت امام رضا(ع)