حرف نو جمهوری اسلامی ایران

اجلاس سران جنبش عدم تعهد در نقطه ی عطف خود

بیانات رهبر معظم انقلاب در شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران+فیلم کامل دیدار در ادامه مطلب

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌

الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على الرّسول الأعظم الأمین و على ءاله الطّاهرین‌ و صحبه المنتجبین و على جمیع الأنبیاء و المرسلین.‌

به شما میهمانان گرامى، سران و هیئتهاى نمایندگى کشورهاى جنبش عدم تعهد و نیز دیگر شرکت‌کنندگان در این اجلاس بزرگ بین‌المللى خوشامد میگویم.

ما در اینجا گرد آمده‌ایم تا به هدایت و کمک پروردگار، حرکت و جریانى را که در شش دهه‌ى قبل با هوشمندى و موقعیت‌شناسى و شجاعت چند تن از رهبران سیاسىِ دلسوز و مسئولیت‌پذیر پایه‌گذارى شد، به اقتضاى موقعیتها و نیازهاى امروز جهان ادامه دهیم و بلکه به آن جانى تازه و تحرکى دوباره ببخشیم.

میهمانان ما از مناطق جغرافیائى دور و نزدیک در اینجا گرد آمده و متعلق به ملیتها و نژادهاى گوناگون و داراى تعلقات اعتقادى و فرهنگى و تاریخى و وراثتىِ متنوعند؛ ولى همان طور که «احمد سوکارنو» یکى از بنیانگذاران این جنبش در کنفرانس معروفِ باندونگ در سال 1955 گفت، مبناى تشکیل عدم تعهد، نه وحدت جغرافیائى یا نژادى و دینى، بلکه وحدت نیاز است. آن روز کشورهاى عضو جنبش عدم تعهد، به پیوندى که بتواند آنها را از سیطره‌ى شبکه‌هاى اقتدارگرا و مستکبر و سیرى‌ناپذیر مصون بدارد، نیازمند بوده‌اند؛ امروز با پیشرفت و گسترش ابزارهاى سلطه‌گرى، این نیاز همچنان پابرجا است.

من میخواهم حقیقت دیگرى را مطرح کنم:
اسلام به ما آموخته است که انسانها با وجود ناهمگونیهاى نژادى و زبانى و فرهنگى، فطرت همسانى دارند که آنها را به پاکى و عدالت و نیکوکارى و همدردى و همکارى فرا میخواند و همین سرشت همگانى است که اگر از انگیزه‌هاى گمراه‌کننده به سلامت عبور کند، انسانها را به توحید و معرفت ذات متعالى خداوند رهنمون میگردد.

این حقیقت تابناک داراى چنان ظرفیتى است که قادر است پایه و پشتوانه‌ى تشکیل جوامع آزاد و سرافراز و برخوردار از پیشرفت و عدالت - توأماً - گردد و شعاع معنویت را بر همه‌ى فعالیتهاى مادّى و دنیائى انسانها نفوذ دهد و بهشتى دنیائى - پیش از بهشت اخروىِ موعود ادیان الهى - براى آنان فراهم آورد. و نیز همین حقیقت مشترک و همگانى است که میتواند شالوده‌ریز همکاریهاى برادرانه‌ى ملتهائى باشد که از نظر شکل ظاهرى و سابقه‌ى تاریخى و منطقه‌ى جغرافیائى، شباهتى به یکدیگر ندارند.

سلولی برای قاتل ۷۷ قربانی

                                   اینجا تیمارستان است یا زندان؟!

قاتل نروژی از 22 جولای سال گذشته که به اتهام ارتکاب قتل بازداشت شد بیشتر روزهایش را در سلولی اینچنینی گذرانده است. 

                                    

مرد 32 ساله‌ای که با افکار راست افراطی در نروژ حمام خون به راه انداخت، چند روز پیش از این اقدام چند عکس خود را در اینترنت قرار داده بود تا رسانه‌ها بتوانند پس از عملیات از آن‌ها استفاده کنند. او ظاهرا خود را سال‌ها برای این اقدام آماده می‌کرد. از نوشته‌های او چنین برمی‌آید که یک بنیادگرای مسیحی متنفر از اسلام و بیگانه ستیز است.

                        

بهرینگ حداکثر به 21 سال زندان محکوم خواهد شد، زیرا در قوانین نروژ حبس ابد وجود ندارد. به گفته این استاد دانشگاه، اگر مقامات قضائی تشخیص دهند که بهرینگ پس از آزادی ممکن است دوباره دست به جنایت دیگری بزند، می‌توانند در پایان 21 سال حبس، او را حداکثر به 5 سال اقامت تحت ‌مراقبت در یک مرکز ویژه محکوم کنند.

                          

آندرس بهرینگ برویک، ابتدا بمبی به شدت قوی را در مرکز اسلو پایتخت نروژ منفجر کرد که باعث ویرانی بخش عظیمی از این منطقه شد و دست کم جان هفت نفر را گرفت. سپس، در حالی که لباس پلیس پوشیده بود در جزیره اوتویئا صدها جوان را به رگبار بست. جوانان برای فرار از رگبار او خود را به آب انداخته و کوشیدند به ساحل در مسافت 600 متری جزیره برسند. اما بهرینگ کماکان به سوی آنان شلیک می کرد.

                                          

زندانی مجهز در خارج از اسلو که شاید میزبان مردی باشد که به گفته وکیل مدافع ش مجنون نیست و در صحت کامل عقلی دست به ارتکاب قتل ها زده است

                             

40هزار تن از شهروندان اسلو روز پنجشنبه، در واکنش به سخنان قاتل نوجوانان عضو حزب کارگر این کشور و نیز عامل بمب گذاری در پایتخت، دست به تجمع زدند.

چراولی فقیه مشکلات راحل نمیکند؟+پاسخ صوتی

امروزه سؤالی که در اذهان بسیاری از مردم وجود دارد و گاهاً نیز آن را بیان می دارند، این است که «مگر ولی فقیه قدرت و اختیار تام ندارند؟ پس چرا بسیاری از مشکلات را حل نمی کنند؟ چرا بسیاری از افراد را عزل نمی کنند؟». قطعاً نپرداختن به پاسخ این پرسش ها به مرور زمان منجر به ایجاد شبهه در اذهان عمومی خواهد شد و البته هر شخصی نیز قادر به پاسخگویی به آنها نیست. استاد پناهیان در این کلیپ، با ارجاع به حقایقی از حکومت امیرالمومنین به این سؤال پاسخ می دهند.

                                                                           دانلود

           

بزرگترین مشکل آمریکا در ایران!

                                                                                      

روزنامه آمریکایی  USA TODAY :

بزرگترین مشکل آمریکــــا در ایـــران حضور یک " اَبَر حریف " به نام آیت الله خامنه ای است

که نقشه راه را می شناسد و مـــــردم به او اعتمــــاد آمیختـــــه به اعتقــــاد دارند !

سلامتی و عزت روز افزون امام خامنه ای و کوری و نابودی دشمنان داخلی و خارجی اش صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

نتایج تاریخی میزبانی اجلاس غیر متعهدها برای ایران

شانزدهمین اجلاس سران عضو کشورهای جنبش غیرمتعهد در شهریور ماه 1391 در تهران برگزار خواهد شد. این اجلاس جایگاه ویژه­ای برای جمهوری اسلامی ایران در فضای بین­ الملل خواهد داشت و توانایی ها و ظرفیت­های بالقوه ایران را به خوبی به جهانیان نشان خواهد داد. در این نوشتار ابتدا جایگاه جنبش عدم تعهد و ظرفیت این جنبش بررسی خواهد شد و سپس به نتایجی که این جنبش برای جمهوری اسلامی خواهد داشت، اشاره خواهیم کرد.

                

روند شکل­گیری جنبش عدم تعهد

جنبش عدم تعهد به عنوان یک جنبش بین­ المللی اثرگذار در دهه 50 میلادی و در تقابل با اندیشه­های بلوک شرق و غرب مطرح شد. این جنبش از همان ابتدای تشکیل به مثابه نشانه  ای از پایان دوران استعمار، اعلام مخالفت با پذیرش سلطه قدرت  های بزرگ و تریبونی آزاد برای اعلام نظرات و مواضع کشورهای جهان سوم و در حال توسعه بود.

اجلاس­های مختلفی در دهه 50 و 60 میلادی تشکیل شد که در آنها اصول و اهداف جنبش عدم تعهد مورد بررسی و تصویب اعضاء قرار گرفت. اجلاس کلمبو در 1954 اولین اجلاسی بود که در آن برای همگرایی در بین کشورهای در حال توسعه تلاش­هایی انجام گرفت. در جریان کنفرانس، مسائل مختلفی چون محکومیت گسترش دامنه سلاح  های اتمی و آزمایشات هسته ای، محکومیت استعمار و امپریالیسم و برای اولین بار مسئله عدم پیوستگی به دو بلوک شرق و غرب را در این گردهمایی مطرح شد. یک سال بعد در سال 1955 نخستین اجلاس مشترک کشورهای آسیایی و آفریقایی در شهر باندوگ اندونزی تشکیل گردید. 

                            

وقوع انقلاب اسلامی و عضویت ایران

در سپتامبر 1961 اولین اجلاس کشورهای موسوم به جنبش عدم تعهد به منظور بررسی و تبادل نظر پیرامون برقراری صلح و امنیت بین المللی، همکاری  های بین المللی و بهبود وضعیت اقتصادی در بلگراد برگزار گردید و به طور رسمی جنبش عدم تعهد اعلام وجود کرد.

ایران تا سال 1357 و به دلیل عضویت در پیمان سنتو و وابستگی به جبهه آمریکا و غرب، نمی توانست به عضویت این جنبش درآید، اما با وقوع انقلاب اسلامی و مطرح شدن شعار "نه شرقی نه غربی" توسط امام خمینی (ره)، نزدیکی این جنبش و انقلاب اسلامی هرچه بیشتر نمایان شد و جمهوری اسلامی، در ششمین نشست سران جنبش عدم تعهد که در سال 1358 و در هاوانا برگزار شد، به عضویت رسمی این جنبش درآمد.

قدرت غیرمتعهدها در عرصه بین الملل

توانایی­ها و ظرفیت­های فراوانی در جنبش عدم تعهد وجود دارد که از بسیاری از آنها در عرصه بین الملل استفاده شده است که برخی از آنها را ذکر می­کنیم:

·   این جنبش توانسته است، بسیاری از کشورهای در حال توسعه را از بلوک­های مطرح قدرت در هر دوره دور نگه دارد و از این طریق، بسیاری از درگیری­های سیاسی و نظامی را در فضای بین­المللی کنترل کرده است.

·   این جنبش در سازمان ملل –به خصوص در مجمع عمومی- دارای نقش برجسته­ای است و در بسیاری موارد توانسته است از آرمان ملت­های مظلوم دفاع کند و همیشه به عنوان یک اهرم فشار در سازمان ملل و علیه ابرقدرت­های حاکم به شمار می­رفته است.

·   به دلیل عضویت 118 کشور در این سازمان، می­توان این سازمان را پس از سازمان ملل، بزرگترین سازمان بین ­المللی دانست؛ عضویت این تعداد دولت به این جنبش کمک می­کند که در عرصه روابط بین­الملل سهم بسزایی در مدیریت بحران داشته باشد.

  

نمایی از کشورهای عضو جنبش عدم تعهد

شانزدهمین اجلاس در تهران 

شانزدهمین نشست سران جنبش عدم تعهد در شهریورماه 1391در تهران برگزار می­شود. این اجلاس، بزرگترین همایش بین­ المللی طول تاریخ جمهوری اسلامی است که 118 کشور عضو جنبش عدم تعهد و 18 کشور و 7 سازمان بین­ المللی و منطقه­ای به عنوان ناظر در آن شرکت دارند. در این اجلاس که طی 6 روز برگزار خواهد شد، کارشناسان در روزهای 5 و 6 شهریورماه، وزاری خارجه 7 و 8 شهریورماه و سران عدم تعهد 9 و 10 شهریور گردهم می­آیند. ایران در این اجلاس، ریاست را از مصر که در دوره قبلی به عنوان رئیس انتخاب شد، تحویل می­گیرد؛ در واقع در این اجلاس محمد مرسی، ریاست را به احمدی­نژاد تحویل خواهد داد. در این اجلاس، حدود 7 هزار نفر شرکت خواهند داشت و هزینه برگزاری این اجلاس، توسط هئیت­های شرکت­کننده پرداخت می­شود و حتی جنبه ارزآوری نیز برای کشور خواهد داشت.2برای برگزاری این اجلاس، 200 خودروی تشریفات از طریق یکی از کشورهای همسایه خریداری شده است.

                                                

نتایج این اجلاس برای جمهوری اسلامی ایران

1.با برگزاری این اجلاس در تهران، یکی از بزرگترین حربه­های غرب برای تبلیغات رسانه­ای علیه جمهوری اسلامی ایران تاحد زیادی خنثی خواهد شد. برگزاری این اجلاس، در فضای بین ­المللی نشان­دهنده قدرت دیپلماتیک و اثرگذار ایران است و می­تواند قدرت جمهوری اسلامی در عرصه حل و فصل و مدیریت فضای بین­ الملل را به نمایش بگذارد.

2.انقلاب­هایی که طی حدود یک سال و نیم گذشته در خاورمیانه به وجود آمده است، یکی از نقاط عطف تاریخی از لحاظ توجه به الگوی جمهوری اسلامی و مردم سالاری اسلامی می­باشد. در اجلاس تهران اکثر کشورهای منطقه حضور دارند و این حضور حداکثری می­تواند برای جمهوری اسلامی، زمینه­ سازی بیشتری برای مدیریت تحولات منطقه فراهم کند.

3.حضور حدود 140 کشور در اجلاس تهران، یک فرصت مناسب برای ایران است که بتواند در زمینه­های مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی به برقراری رابطه با این کشورها بپردازد و از این طریق، برخی از مشکلات ناشی از تحریم از سوی شورای امنیت و آمریکا را بی­اثر سازد.

4.با تصویب پیشنهاد کشورمان جمهوری اسلامی ایران علاوه بر ریاست سه ساله بر جنبش عدم تعهد سال  های 1391 تا 1394 از هم اینک به مدت 9 سال عضو تروئیکای جنبش عدم تعهد می باشد. تروئیکای جنبش عدم تعهد متشکل از روسای سابق، کنونی و آتی جنبش از اهمیت بسیاری در پیشبرد تصمیمات و مواضع جنبش در عرصه بین المللی برخوردار است. حضور جمهوری اسلامی ایران در تروئیکای جنبش فرصت­های مناسبی را برای ارتقای نقش کشورمان برای پیشبرد اهداف و مواضع اصولی جنبش عدم تعهد فراهم می­کند و باعث تقویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی خواهد شد.

5.کشورهای غربی در ابتدا فشارهای سنگینی را بر جمهوری اسلامی ایران در شورای حکام آژانس انرژی اتمی وارد نمودند و با فضاسازی منفی و مغرضانه و سیاسی کردن پرونده هسته  ای کشورمان این موضوع را به شورای امنیت ارجاع دادند. وزارت امور خارجه فعالیت گسترده  ای در جلب حمایت جنبش عدم تعهد از برنامه صلح آمیز هسته  ای کشورمان آغاز نمود که نتایج مثبتی به همراه داشت. بیانیه تروئیکای جنبش عدم تعهد، بیانیه  های متعدد گروه عدم تعهد در آژانس بین المللی انرژی اتمی، بیانیه اجلاس وزرای خارجه دفتر هماهنگی جنبش در پوتراجایای مالزی در سال 1385، بیانیه چهاردهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد در هاوانا در سال 1385، هم چنین بیانیه پانزدهمین اجلاس وزرای خارجه جنبش عدم تعهد در تهران در سال 1387 در حمایت از برنامه هسته  یی کشورمان از جمله نتایج مثبت اقدامات وزارت امور خارجه بوده است.

6.بیانیه پایانی اجلاس سران عدم تعهد هرچند جزء بیانیه­های الزام­آور بین ­المللی تلقی نمی­شود، اما جزء مهم  ترین بیانیه­های بین­ المللی است و جمهوری اسلامی ایران با توجه به میزبانی و قدرت دیپلماتیک خود، می­تواند از ظرفیت این بیانیه استفاده کند.

این مرد معیار آزادی بیان است

جولیان آسانژ معروف به افشاگر ویکی لیکس این روزها را در سفارت اکوادور در لندن می گذراند. اقدام اکوادور درست در راستای اصول حقوق بشر بین المللی بود. هیچ چیز به اندازه اقدام انگلیسی ها در تهدید کردن اکوادور به زیرپاگذاشتن اصول دیپلماتیک و ورود به حریم سفارتخانه این کشور در لندن نشان دهنده صحت حرکت اکوادور در اعطای پناهندگی به آسانژ نبود. بر اساس افشاگری های ویکی لیکس ، امریکایی ها در بغداد پایتخت عراق اقدام به کشتن شهروندان غیرنظامی در جریان حملات مداوم با هلیکوپتر کرده اند ، حقایقی باورناشدنی در خصوص جنگ در عراق و افغاستان رونمایی شده است و مشخص گردیده که امریکایی ها به شکل مستقیم به مناطقی مشکوک در یمن حمله کرده و سپس از دولت سابق مرکزی یعنی علی عبدالله صالح خواسته اند که مسئولیت این حملات را بر عهده بگیرند. فشارهای اوباما رئیس جمهوری امریکا بر سایر کشورها در راستای عدم تعقیب چهره های مسئول امریکایی در شکنجه شهروندان غیرنظامی نیز ماجرایی بود که توسط جولیان آسانژ لو رفت. بی شک دلایلی که مخالفان آسانژ بر زبان می آورند عاری از هر توجیه منطقی است. بسیاری از چهره های برتر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات آسانژ را تروریست تکنولوژی می دانند. یک سناتور دموکرات از ایالت کالیفرنیا که ریاست کمیسیون اطلاعات سنا را بر عهده دارد اعلام کرده است که آسانژ را باید در زیر شاخه جاسوس ها قرار داده و با همین اتهام تحت تقیب قانونی قرار داد. مقام های سوئدی زمانی که بحث مسائل قضایی به حساب می آید ، به کشورهای دیگر سفر می کنند و افشاگر ویکی لیکس هم تاکنون بارها اعلام کرده که حاضر است در لندن به سوال ها پاسخ دهد. دولت اکوادور نیز به سوئدی ها پیشنهاد کرده که می توانند با حضور در سفارت این کشور در لندن ، از آسانژ بازجویی کنند. سوئد هر دو این پیشنهادها را قویا تکذیب کرده است. 

آسانژ هم تاکید کرده است که در شرایطی که دولت سوئد به وی ضمانتی در خصوص عدم تحویل داده شدن به امریکا بدهد، به این کشور سفر خواهد کرد. سوئدی ها نیز ظاهرا اندک علاقه ای به بررسی این پشنهاد از خود نشان نداده اند و البته وزیر امور خارجه هم اعلام کرده است که سوئد عمدا این پیشنهاد را مورد بررسی قرار نخواهد داد.در این میان بریتانیا هم این توانایی را دارد که عدم تحویل داده شدن آسانژ به امریکا در صورت خروج از سفارتخانه اکوادور در لند ن را تضمین کند اما از استفاده از این حق خود سرباز می زند. با در نظر گرفتن این مسائل به این نتیجه می رسیم که بریتانیا و سوئد تنها و تنها یک هدف را دنبال می کنند که همان کشاندن آسانژ به سوئد است. بی شک تحویل دادن او به امریکا از خاک سوئد آسان تر است. آسانژ هم دلایل خود را برای واهمه از اینچنین نتیجه ای در چنته دارد. وزارت دادگستری اخیرا تایید کرده که همچنان به تحقیق در خصوص ویکی لیکس ادامه می هد و این احتمال وجود دارد که آسانژ از سوی مراجع قضایی امریکا با اتهاماتی سنگین روبه رو شود. اگر آسانژ به امریکایی ها تحویل داده شود ، بی شک تبعات این داستان تا سالها در سرتاسر جهان دامن امریکایی ها را خواهد گرفت. آسانژ شهروند امریکا نیست و هیچ کدام از فعالیت هایش نیز در خاک امریکا انجام نگرفته است. اگر ایالات متحده می تواند در چنین شرایطی یک خبرنگار را مورد تعقیب قضایی قرار دهد، پس دولت های روسیه و چین هم می توانند هرروزنامه نگاری را از اقصی نقاط دنیا به دلیل بی احترامی به سیستم حقوقی خود فراخوانده و محاکمه کنند. رویه شدن اینچنین سیستمی می تواند همگان را چه از طرفداران و چه مخالفان ویکی لیکس باشند، نگران کند.از مردم سوئد و انگلیس می خواهیم که از دولتمردان خود بخواهند به این چند پرسش پاسخ بدهند:

1. چرا مقام های قضایی سوئد از بازجویی از آسانژ در لندن سرباز می زنند؟
2. چرا هیچ دولتی به آسانژ برای عدم استرداد به امریکا ضمانت نمی دهد؟

مردم سوئد و انگلیس اکنون این فرصت را دارند که با طرح این پرسش ها ، رویکردی جدید در خصوص آزادی بیان در سطح بین المللی به جهانیان ارائه دهند.